Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ – ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΑΞΗ: ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΜΕΝΟΥΣ!




Κάθε μαθητής χρειάζεται διαφορετική αντιμετώπιση από τον εκπαιδευτικό, καθώς οι ρυθμοί μάθησης και ανάπτυξης διαφέρουν από παιδί σε παιδί. Ειδικά για τους μαθητές που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητας, απαιτείται περαιτέρω προσπάθεια προκειμένου να μάθουν να συγκεντρώνονται μέσα στη σχολική τάξη, να οργανώνουν καλύτερα τον χρόνο τους, αλλά και να διαχειρίζονται την παρορμητικότητά τους.

Το έργο του εκπαιδευτικού σίγουρα κρίνεται δύσκολο, καθότι καλείται να ανταποκριθεί στις ανάγκες πολλών διαφορετικών μαθητών ταυτόχρονα. Ωστόσο, ακολουθούν μερικές συμβουλές που μπορεί να φανούν χρήσιμες:

1.      Φροντίστε ώστε οι γονείς να ενημερώνονται τακτικά για την πορεία του παιδιού τους. Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο τα ελλείμματα, όσο και τα δυνατά σημεία του παιδιού τους. Μη διστάσετε να συζητήσετε μαζί τους για αυτά και να τους εμπλέξετε στη μαθησιακή ζωή του παιδιού τους. Καλό είναι να επιδιώξετε από την αρχή της σχολικής χρονιάς συνάντηση τόσο με τους γονείς του παιδιού, όσο και με τους προηγούμενους δασκάλους του, ώστε να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για εκείνο, η οποία θα σας βοηθήσει να ανταποκριθείτε αποτελεσματικότερα στις ανάγκες του

2.      Προσπαθήστε να διατηρείτε την ψυχραιμία σας. Καταλαβαίνω πως αυτό είναι πιο εύκολο να το λέει κανείς, παρά να το εφαρμόζει. Ωστόσο, είναι σημαντικό ο μαθητής να νιώθει πως μπαίνετε στη θέση του, τον κατανοείτε και έχετε την διάθεση να τον βοηθήσετε να ενσωματωθεί στην ομάδα της τάξης. Πάρτε μια βαθιά ανάσα, μετρήστε ως το 10 και ηρεμήστε! Με τον τρόπο αυτό θα ανασυγκροτήσετε τη σκέψη, αλλά και τις δυνάμεις σας και θα διαχειριστείτε καλύτερα την κατάσταση

3.   Διαμορφώστε ρεαλιστικές προσδοκίες. Όπως ένας αθλητής εξασκείται μέρα με τη μέρα προκειμένου να αυξήσει την αντοχή του και να καταφέρει να τρέξει στον Μαραθώνιο, έτσι και ο μαθητής με ΔΕΠ-Υ θα μάθει σταδιακά να συγκεντρώνεται όλο και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε μια δραστηριότητα. Ωστόσο, κριτήριο για τη δημιουργία ενός νέου προς κατάκτηση στόχου θα πρέπει να είναι η πρότερη κατάσταση του ίδιου του μαθητή. Παραδείγματος χάριν, εάν ο τελικός στόχος είναι να μπορεί ο μαθητής να μένει συγκεντρωμένος σε ένα μάθημα για 20΄, οι ενδιάμεσοι στόχοι θα είναι αρχικά τα 3΄, τα 5΄, τα 10΄ κλπ. 

4.      Δείξτε στον μαθητή πως να ξαναβρίσκει την συγκέντρωσή του. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ κουράζονται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τους συμμαθητές τους. Ο στόχος, λοιπόν, είναι ο μαθητής να επανέρχεται στους ρυθμούς της τάξης, δίχως να διαταράσσει τη λειτουργία της. Θα μπορούσατε να του προτείνετε, όποτε νιώθει πως χάνει τη συγκέντρωσή του, να παίρνει τρεις βαθιές αναπνοές μετρώντας ως το πέντε ή να πηγαίνει για 5΄σε μια ειδικά διαμορφωμένη γωνιά της τάξης με μαξιλάρια και λούτρινα κουκλάκια, έτσι ώστε να χαλαρώσει. Επίσης, θα μπορούσατε να τον κάνετε «βοηθό σας», έτσι ώστε να έχει την ευκαιρία για ενδιάμεσα διαλείμματα, μοιράζοντας για παράδειγμα τα τετράδια στους συμμαθητές του

5.   Οπτικοποιήστε την πρόοδο του μαθητή. Φτιάξτε ένα χρωματιστό διάγραμμα για έναν συγκεκριμένο στόχο (π.χ. ανάγνωση), αναρτήστε το στην τάξη και αποτυπώστε την πρόοδο του κάθε μαθητή μέσα στη βδομάδα ή τον μήνα. Με τον τρόπο αυτό, θα ενισχύσετε το κίνητρο του μαθητή για εξέλιξη

6.      Κάντε τη μάθηση πιο διαδραστική. Εμπλέξτε ενεργά τους μαθητές στη μαθησιακή διαδικασία χρησιμοποιώντας οπτικοακουστικά μέσα, παιχνίδια και βιωματικές δραστηριότητες. Έτσι, όχι μόνο θα βοηθήσετε στο «δέσιμο» όλης της ομάδας και θα διευκολύνετε το μαθητή με ΔΕΠ-Υ να ενταχθεί στην ομάδα των συνομηλίκων του, αλλά ταυτόχρονα θα αυξήσετε τον χρόνο συγκέντρωσής του, καθώς το ενδιαφέρον του θα διατηρείται αμείωτο

Κάθε σχολική τάξη αποτελεί μια πρόκληση! Εάν όμως δεν υπήρχε η διαφορετικότητα, η ομοιομορφία ίσως και να ήταν αφόρητη…


Ελπίδα Μ. Παναγιωτουνάκου
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια
Diploma in Dyslexia
Msc Έλεγχος του Στρες και Προαγωγή της Υγείας
Ιατρική Σχολή Αθηνών
Ειδ. Αιγινήτειο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο