ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΗ ΠΑΙΔΙΑ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ;

Το μεγάλωμα ενός παιδιού σήμερα, δεν είναι και δεν πρέπει να είναι μια απλή υπόθεση. Οι απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής είναι μεγάλες και έτσι τόσο ο άντρας, όσο και η γυναίκα καλούνται να αποκτήσουν συνείδηση της μεταξύ τους σχέσης, αλλά και της σχέσης τους με τα παιδιά τους.

Η ανατροφή των παιδιών καθίσταται όλο και πιο δύσκολη καθώς:

Ø  τα προβλήματα των παιδιών συνεχώς αυξάνονται και γίνονται πιο σύνθετα

Ø  οι σχέσεις γονέων – παιδιών χαρακτηρίζονται από κρίσεις και ασυνεννοησία

Ø  τα συναισθήματα άγχους, ανασφάλειας και αβεβαιότητας των γονέων συνεχώς αυξάνονται λόγω των καθημερινών κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων που έχουν να αντιμετωπίσουν

Σίγουρα δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος δρόμος που όποιος τον ακολουθήσει θα μετατραπεί απαραίτητα σε αποτελεσματικό γονέα. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες βασικές αρχές οι οποίες, σε συνδυασμό με την ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού, μπορεί να βοηθήσουν στη διαμόρφωση μιας ισχυρής και ταυτόχρονα καλοσυνάτης προσωπικότητας.

1. Αναρωτήσου τι πρότυπο θέλεις να γίνεις για το παιδί σου. Όλα όσα κάνεις έχουν μεγάλη σημασία για αυτό και αντίκτυπο πάνω του. Τα παιδιά "εκπαιδεύονται" στις συμπεριφορές που τελικά υιοθετούν. Είναι κάτι που το μαθαίνουν, παρατηρώντας τις αντιδράσεις σου: Πώς εκδηλώνεις την αγάπη σου, πως διαχειρίζεσαι το άγχος σου, πότε φοβάσαι, πότε ρισκάρεις...
2. Προσπάθησε να είσαι προσανατολισμένος στο μέλλον και να μην παγιδεύεσαι σε δύσκολες καταστάσεις που έχουν παροδικό χαρακτήρα. Ο αισιόδοξος γονέας φαίνεται πως πλάθει πιο ήρεμα και δημιουργικά παιδιά, τα οποία θέτουν στόχους και σχεδιάζουν τρόπους επίτευξης αυτών
3. Δείξε εμπιστοσύνη στο παιδί σου και μη φοβάσαι να το αφήσεις να μάθει μέσα από τα λάθη του. Τα παιδιά που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, σύστοιχες βέβαια πάντα με την ηλικία τους, τείνουν να γίνονται πιο ανεξάρτητα και δημιουργικά. Είναι σημαντικό το παιδί να κατανοήσει από νωρίς πως έχει το δικαίωμα της επιλογής, αλλά και την ευθύνη των συνεπειών αυτής
4. Καθοδήγησε το παιδί σου θέτοντας κανόνες. Ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής το παιδί καλό είναι να έχει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο θα πρέπει να κινείται. Δε θα μάθει να ελέγχει τον εαυτό του, εάν αρχικά δεν ελέγχεις εσύ τη συμπεριφορά του. Ωστόσο, καθώς θα μπαίνει στην εφηβεία, σταδιακά οι δικές σου παρεμβάσεις καλό είναι να μειώνονται. Σε γενικές γραμμές η θετική και σταθερή ανταπόκριση των γονέων και η σταθερή συναισθηματική σχέση με το παιδί έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα
5. Δημιούργησε μέσα στην οικογένεια ένα ζεστό και ήρεμο περιβάλλον όπου θα κυριαρχούν η κατανόηση, ο διάλογος και η επικοινωνία
6. Προσπάθησε να επιλέγεις ήπιους και εύκαμπτους και όχι ακραίους και άκαμπτους τρόπους διαπαιδαγώγησης. Οι πολύ αυστηροί κανόνες, συνήθως οδηγούν σε παιδιά επιθετικά, αντικοινωνικά, αποσυρμένα και συγκρουσιακά στις διαπροσωπικές τους σχέσεις
7. Μίλησε στη "γλώσσα" του παιδιού σου. Πολλές φορές τα παιδιά μικρής ηλικίας δίνουν την εντύπωση πως κατανοούν απόλυτα αυτό που τους λες. Ωστόσο, μην ξεχνάς πως ότι είναι αυτονόητο για σένα, δεν είναι, παραδείγματος χάριν, και για ένα εξάχρονο, το οποίο σίγουρα έχει άλλες προτεραιότητες, προσδοκίες και εμπειρίες σε σχέση με σένα
8. Αντιμετώπισε έγκαιρα τυχόν δικές σου δυσκολίες. Μην ξεχνάς πως το παιδί σε μιμείται. Σε περίπτωση που νιώθεις έντονα συναισθήματα θλίψης, άγχους ή θυμού, ζήτα τη βοήθεια ενός ειδικού
9. Δώσε απλόχερα την αγάπη σου. Υπάρχει ο μύθος πως οι εκδηλώσεις αγάπης κακομαθαίνουν το παιδί. Αυτό που φαίνεται να επιδρά αρνητικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού δεν είναι το χάδι, το φιλί ή το παιχνίδι μαζί του, αλλά η υπερβολική ανοχή σε ανεπιθύμητες συμπεριφορές του, τα υλικά δώρα και να συνεχή "ναι" σε ότι κι αν σου ζητά
10. Μην ξεχνάς να του μιλάς με ευγένεια και σεβασμό. Είναι σημαντικό να του συμπεριφέρεσαι όπως και σε έναν ενήλικα φίλο σου και όχι να αφήνεις τον εαυτό σου να πιστεύει πως έχεις άλλα δικαιώματα πάνω του. Παραδείγματος χάριν, πόσο εύκολα θα χαστούκιζες έναν συνάδελφό σου επειδή σου αντιμίλησε; Θυμήσου πως τα παιδιά συμπεριφέρονται στους άλλους, όπως εσύ συμπεριφέρεσαι σε εκείνο...

Ο γονιός που πραγματικά προσπαθεί να είναι "καλός γονιός" για το παιδί του επιθυμεί για αυτό πρώτα από όλα υγεία και στη συνέχεια να μεγαλώσει σωστά, νιώθοντας συναισθηματική ασφάλεια και ατομική επάρκεια. Η σχέση γονέα - παιδιού είναι μια αμφίδρομη σχέση, γι' αυτό να θυμάσαι ότι: "Τα παιδιά σου θα γίνουν ότι είσαι, γι' αυτό γίνε ότι θέλεις να γίνουν" (David Bly).

Ελπίδα Μ. Παναγιωτουνάκου

Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

Ειδ. Αιγινήτειο Παν/κο νοσ.

Diploma in Dyslexia

Msc Έλεγχος του Στρες και Προαγωγή της Υγείας

Ιατρική Αθηνών

Τηλ.: 210 81 41 570, Κιν.: 697 40 12 477

Ανοίξεως – Σταμάτας 2, Άνοιξη

Web page: http://www.wix.com/elpidapan/panagiotounakou

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ: ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥ;

Τα σχολεία κλείνουν και ξεκινούν οι πολυπόθητες καλοκαιρινές διακοπές! Κάποια παιδιά θα έχουν την ευκαιρία για ατελείωτες ώρες παιχνιδιού, για εξορμήσεις στη θάλασσα, για ένα χαλαρό πρόγραμμα δίχως πρωινό ξύπνημα και εξωσχολικές δραστηριότητες. Ωστόσο, για πολλά παιδιά οι καλοκαιρινές διακοπές σηματοδοτούν μια νέα περίοδο προγραμματισμένων δραστηριοτήτων και προπαρασκευαστικών μαθημάτων για την επόμενη σχολική τάξη. Τι είναι τελικά πιο ωφέλιμο για το παιδί μου;

Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Τα παιδιά, περισσότερο ίσως από ποτέ άλλοτε, κατά τη διάρκεια του χειμώνα έρχονται αντιμέτωπα με ένα ιδιαίτερα απαιτητικό και συνήθως ανελαστικό πρόγραμμα. Η καθημερινότητά τους χαρακτηρίζεται από την πίεση του χρόνου και το έντονο στρες. Οι καλοκαιρινές διακοπές, λοιπόν, αποτελούν μια πολύ καλή ευκαιρία να ξανάρθει το παιδί σε επαφή με το ελεύθερο παιχνίδι, να ξεκουραστεί σωματικά, αλλά και να αποφορτιστεί συναισθηματικά από το άγχος της ακαδημαϊκής επίτευξης.

Το ελεύθερο παιχνίδι, αν και πολλές φορές λανθασμένα αξιολογείται ως "χαμένος χρόνος", προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για μάθηση. Μέσω αυτού το παιδί μαθαίνει να μοιράζεται, να αναπτύσσει κοινωνικές δεξιότητες, να ωριμάζει συναισθηματικά, να αναπτύσσει τις γνωστικές του δεξιότητες, αλλά και να προάγει τη φυσική του κατάσταση. 

ΜΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

1. Παιχνίδια στην αυλή ή το πάρκο. Μέσω της μπάλας, του κυνηγητού, του ποδήλατου με φίλους κλπ, το παιδί μαθαίνει να συνεργάζεται και να ακολουθεί κανόνες, ενώ παράλληλα διασκεδάζει. Ειδικά για τα παιδιά που χαρακτηρίζονται από υπερκινητικότητα, τα παιχνίδια με έντονη σωματική δραστηριότητα βοηθούν στην εκτόνωση της έντασης που βιώνουν, με αποτέλεσμα να γυρίζουν στο σπίτι πιο ήρεμα και να είναι πιο συνεργάσιμα
2. Κατασκευές. Αποτελούν μια εξαιρετική ευκαιρία για ανάπτυξη των πνευματικών και δημιουργικών δεξιοτήτων του παιδιού. Συμβάλουν στην βελτίωση της λεπτής κινητικότητας, ενώ ιδανικά, σε περίπτωση που γίνονται μαζί με τους γονείς συμβάλλουν στην ανάπτυξη ισχυρών συναισθηματικών δεσμών μέσα στην οικογένεια
3. Παιχνίδια στη θάλασσα. Δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να εξερευνήσει και να παρατηρήσει τη φύση γύρω του. Το βοηθούν να δράσει πιο απελευθερωμένα και ανέμελα, απαλλαγμένο από τα πολλά ρούχα, ενεργοποιώντας έτσι όλες τις αισθήσεις του. Αυξάνουν τη δημιουργικότητα και την κριτική του σκέψη, καθώς θα πρέπει να σκεφτεί πως θα "επιβιώσουν" τα κάστρα του στην άμμο και ποια θα είναι τα καταλληλότερα υλικά για αυτά. Το παιδί, λοιπόν, όχι μόνο ανακαλύπτει νέους τρόπους έκφρασης, αλλά παράλληλα επιστρέφει στο σπίτι νιώθοντας ψυχική ηρεμία και ισορροπία, αφού τόσο το κολύμπι, όσο και η απλή θέα της θάλασσας προάγουν το συναίσθημα της ηρεμίας
4. Μικροδουλειές μέσα στο σπίτι. Οι καλοκαιρινές διακοπές μπορεί να αποτελέσουν μια καλή ευκαιρία προκειμένου το παιδί να εμπλακεί περισσότερο με δουλειές μέσα στο σπίτι, που θα το βοηθήσουν να γίνεται ολοένα και πιο υπεύθυνο. Μπορείτε να του αναθέσετε να τακτοποιήσει, για παράδειγμα, την αποθήκη του σπιτιού, να βάψει τα πεζούλια της αυλής ή να αναλάβει την ανακύκλωση. Σε περίπτωση που στο σπίτι υπάρχει κήπος, θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον να στήσετε τον δικό σας λαχανόκηπο μαζί με το παιδί σας. Τέτοιου είδους δραστηριότητες οδηγούν το παιδί στη βίωση ικανοποίησης, ενώ παράλληλα το κάνουν να νιώθει περήφανο για τον εαυτό του

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Συχνά οι γονείς αναφέρουν ότι το παιδί "βαριέται" και αρνείται να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός από το να βλέπει τηλεόραση, να ασχολείται με κάποιο ηλεκτρονικό παιχνίδι, το tablet ή τον υπολογιστή. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα! Το καλοκαίρι τα παιδιά έχουν άπλετο ελεύθερο χρόνο και είναι φυσικό να βαριούνται σε περίπτωση που δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν. 

Δώστε τους εναλλακτικές, όπως: ένας αγώνας ποδοσφαίρου μεταξύ μπαμπάδων και γιών, μια βόλτα για παιχνίδι στις κούνιες, μια επίσκεψη σε κάποιο θέατρο, λούνα παρκ ή θεματικό πάρκο. Μερικές φορές, βέβαια, το παιδί μπορεί να έχει ανάγκη απλά να κάτσει, δίχως να κάνει τίποτα. Ακόμα κι αυτό χρειάζεται! Στην περίπτωση, ωστόσο, της τηλεόρασης και του υπολογιστή ΒΑΛΤΕ ΟΡΙΑ! Φαίνεται πως μια τέτοιου είδους απασχόληση φέρει πρόσκαιρα και μόνο αποτελέσματα ικανοποίησης στο παιδί, το οποίο με το που θα σταματήσει να ασχολείται με το ηλεκτρονικό παιχνίδι θα βιώσει αισθήματα δυσφορίας, βαρεμάρας και εκνευρισμού. Οργανώστε, λοιπόν, τον χρόνο που το παιδί θα απασχοληθεί με οποιουδήποτε είδους ηλεκτρονικό παιχνίδι ή dvd, ενώ ταυτόχρονα παρακινείστε το να ασχοληθεί με άλλες δραστηριότητες τις οποίες θα είστε πρόθυμοι και διαθέσιμοι να του τις προσφέρετε.

Μη διστάζεις! Άσε το παιδί σου να παίξει και γίνε κι εσύ μαζί του παιδί . Ταξιδέψτε στη χώρα των δράκων, στα βασίλεια του βυθού, περπατήστε πλάι στους πρίγκιπες και τις πριγκίπισσες των παραμυθιών..Ονειρευτείτε και δημιουργείστε..

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!!

Ελπίδα Μ. Παναγιωτουνάκου

Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια

Ειδ. Αιγινήτειο Παν/κο νοσ.

Diploma in Dyslexia

Msc Έλεγχος του Στρες και Προαγωγή της Υγείας

Ιατρική Αθηνών

Τηλ.: 210 81 41 570, Κιν.: 697 40 12 477

Ανοίξεως – Σταμάτας 2, Άνοιξη

Web page: http://www.wix.com/elpidapan/panagiotounakou

ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ: ΠΟΝΟΣ ή ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ;

Σύμφωνα με το δίλημμα του ακανθόχοιρου, το οποίο πρωτοεμφανίζεται στο έργο του Schopenhauer ' Parerga und Paralipomena' και το 1921 στο 'Group Psychology and the Analysis of the Ego' του Freud, μια ομάδα σκαντζόχοιρων στην προσπάθειά τους να έρθουν κοντά για να ζεσταθούν μια χειμωνιάτικη μέρα, έπρεπε να καταβάλουν προσπάθεια για να βρουν την ισορροπία έτσι ώστε και να πάρουν τη ζεστασιά αλλά και να μην τραυματιστούν μεταξύ τους με τα αιχμηρά τους αγκάθια. 

• Πού βρίσκεται η λεπτή γραμμή μεταξύ οικειότητας και περιφρόνησης του άλλου;
• Πόσα πράγματα έχουμε ανάγκη να γνωρίζουμε για τον σύντροφό μας;
• Η καλή γνώση του άλλου, άραγε δυναμώνει τη σχέση και τον έρωτα ή οδηγεί στην απομυθοποίησή του;

Πολλές φορές έχουμε ανάγκη να αφήνουμε ένα πέπλο μυστηρίου να καλύπτει τον σύντροφό μας, γιατί έτσι ελπίζουμε πως θα έχουμε περισσότερα κοινά στοιχεία μαζί του, αλλά και πως εκείνος θα έχει όλες εκείνες τις ιδιότητες που θα βοηθήσουν να νιώσουμε ευτυχία και ολοκλήρωση μέσα από τη σχέση μας μαζί του. Φαίνεται πως σε αρκετές περιπτώσεις η προτίμησή μας για τον άλλο μειώνεται όσο αρχίζουμε να αποκτάμε περισσότερες πληροφορίες για το πρόσωπό του.

Συχνά, η ανάγκη για αγάπη και ασφάλεια συγκρούεται με το φόβο της ανάπτυξης μιας ιδιαίτερα στενής συναισθηματικής σχέσης με τον άλλο. Παρόλο που κάποιες ανάγκες μας δεν ικανοποιούνται καθώς βάζουμε ένα προστατευτικό τείχος στους γύρω μας, δεν διακινδυνεύουμε να δείξουμε στον άλλο ποιοι πραγματικά είμαστε. Κι αν προδώσει τα συναισθήματά μας; Κι αν μας απορρίψει; Πόσο αποδεκτό τελικά είναι να είσαι ο εαυτός σου; 

Το δίλημμα του ακανθόχοιρου, όμως, μας δείχνει πως όσο φόβο κι αν μας προκαλεί η εγγύτητα με τους άλλους, αξίζει να ρισκάρουμε. Όσο πιο κοντά έρχονται δυο άνθρωποι μεταξύ τους, τόσο πιο πιθανό είναι να πληγωθούν. Όμως, αν παραμείνουν χώρια, θα συνεχίσουν να έχουν τον πόνο της μοναξιάς...